با خود مي انديشم كه مردم ما و به ويژه جوانان اين مرز پرگهر تا چه اندازه با زندگاني، افكار و انديشه و اشعار اين ستارگان آسمان ادب و فرهنگ ايران زمين آشنايي دارند؟ به راستي در يك جمع صد نفري، چه تعداد مي توانيم حداقل يك حكايت از گلستان سعدي، منطق الطير عطار بيان كنيم؟

چند نفر با شاهنامه و رباعيات خيام دمسازيم؟ درخت انديشه و افكار ما تا چه اندازه در اعماق فرهنگ و تمدن ديرين ما ريشه دوانده است؟

 بي هُمزبون ، عنوان شعر محلي گلپايگاني ، سروده و با صداي دلچسب استاد محمد علي سعيدي ، شاعر توانمند شهرمان كه در سال 1380 اجرا گرديده است . نكات قابل توجه اين سروده زيبا ، لهجه و گويش واقعي مردم شهر در دهه هاي گذشته ، اشاره به اصطلاحات و ضرب المثلهاي محلي ، يادآوري آنچه در گذشته وجود داشته و ديگر اثري از آن نيست و از همه مهمتر زنده نگه داشتن فرهنگ عامه شهر و اشاره به محصولات معروف هر منطقه و ناحيه است و يك اثر منحصر به فرد را در اين سروده خواهيد شنيد

 به یاد می آورد که در پس لرزه ای که شاید آخرین تشنج اش بود شکافی در سطح بدنش به وجود آمد و آبها و سیلابهای متمرکز که در اثر بارانهای شدید در پستی های زمین جمع شده و چشمه سارانی که از کوه های قبله و هنده سرازیر شده بودند در بستر ایجاد شده جریان یافت و شاید منشاء اصل و رسم باستانی، پرانیدن انار موقع رسیدن موکب عروس از آن ریشه گرفته باشد به میمنت جریان این آب ، سرچشمه زندگی و برای شادباش ،مشتی ، نه ، بلکه معادن از یاقوت کوهی و کوارتزهای رنگین در مسیر این آب ریخت که همچون دانه های انار در شن های کف رودخانه هم اکنون به دست می آید و فرزندانش برای یادآوری این آبراهه عظیم را که اکنون کم آب و گاهی بی آب شده است ( رودخانه اناربار خواندند) ..

 موسسه خيريه حضرت فاطمه زهرا (س) گلپايگان با اهداف اولیه در ۳ بخش از ۱۲ سال قبل در فرمانداری گلپایگان بنیان گذاشته شد هدف اول : تحت پوشش قرار دادن و نگهداری ایتام و کودکان بی سرپرست و بدسرپرست در منطقه هدف دوم: نگهداری معلولان و احداث مرکز توانبخشی هدف سوم: کمک به خانواده های نیازمند منطقه