این خبر بسیار تکان دهنده است نابودی آهوان به جهت بهره برداری از معادنی که در سند مالکیت شاکی وجود ندارد . با وجود آن رای بدون کارشناسی و بدون نظر سازمان حفاظت محیط زیست به نفع مالک غیر واقعی معدن صادر شده . هنوز هم میتوان درخواست بازبینی کرد ولو اینکه معدن جایگزینی را به مدعی بدهند بایستی این پناهگاه به صاحبان اصلی آن که وحوش منطقه است باز گردانده شود . با حضور مجدد خانم ابتکار بر مسند ریاست سازمان این انتظار از فعالان محیط زیست میرود تا دوباره این تجاوز را رسانه ای کنند / سایت آخاله

*********************

فارس گزارش می‌دهد
حیات وحش موته مرز دوگانگی صنعت و طبیعت
پناهگاه حیات وحش موته در مساحتی حدود 220 هزار هکتار یکی از مناطق بکر و دست نخوره ایران محسوب می‌شود که با رای دیوان عدالت اداری به مالک اجازه بهره‌برداری ازمعدن سنگ داده شده و حیات وحش منطقه را دچار تحولاتی کرده است.


به گزارش خبرگزاری فارس از گلپایگان، پناهگاه حیات‌أوحش موته با وسعت 204 هزار و 350 هکتار در شمال‌غرب استان اصفهان و در کنار بزرگراه تهران - اصفهان(میمه – دلیجان) و در مرز مشترک دو استان اصفهان و مرکزی قرار گرفته، به صورتی که بخش شمالی آن در استان مرکزی و بخش جنوبی آن در استان اصفهان قرار دارد و شهرهای مجاور این پناهگاه در شمال نیمور و محلات و در شرق میمه و در غرب گلپایگان است.

این حیات وحش که در سال‌‌های گذشته کمتر دست‌خوش دست درازی‌های انسان‌ها شده بود، گویی این روزها به این منطقه طبیعی نیز دست درازی‌هایی شده است که شاید چندان خوشایند طبیعت بکر نباشد.

در همین ارتباط مرتضی جمشیدیان رئیس اداره محیط ‌زیست گلپایگان در مورد موقعیت منطقه موته و گونه‌های گیاهی و حیوانی موجود در این منطقه و اتفاقاتی که اخیراً روی داده است، بیان کرد: پناهگاه حیات وحش موته در مساحتی حدود 220 هزار هکتار قرار گرفته است و حوزه استحفاظی چهار شهرستان شاهین‌شهر و میمه، دلیجان، محلات، گلپایگان قرار دارد و مدیریت این منطقه بر عهده گلپایگان است.

وی از فعالیت سه پاسگاه محیط‌بانی در منطقه حیات وحش موته خبر داد و افزود: در حال حاضر سه پاسگاه با 22 محیط بان به صورت شبانه‌روزی از پناهگاه حیات وحش موته حفاظت می‌کنند و دو پاسگاه نیز به علت کمبود نیروی‌انسانی تعطیل شده است.

رئیس اداره محیط ‌زیست گلپایگان تصریح کرد: حدود یک پنجم یا 38 هزارهکتار از منطقه حیات وحش موته به علت وجود گونه‌های با ارزش گیاهی و حیوانات نادر، منطقه امن محسوب می‌شود و چرای دام و ورود افراد به این منطقه ممنوع است.

وی با بیان اینکه بیشترین جمعیت حیات وحش کشور در منطقه موته قرار دارد، بیان کرد: حدود 5هزار و 200 رأس قوچ و میش، 5هزار و 400 رأس آهو و یک هزار و 800 رأس کل و بز و انواع پرندگان شکاری مانند عقاب طلایی، انواع قوش‌ها، کبک، تیهو، باقرقره در منطقه حیات وحش موته زیست می‌کنند.

جمشیدیان به مهم‌ترین مشکلات پناهگاه حیات وحش موته نیز اشاره کرد و افزود: بهره‌برداری از معادنی مانند طلا و سنگ، چرای بی‌رویه دام و جاده‌ای که از حدود 30 سال پیش در این منطقه احداث شد و گلپایگان را به دوراهی موته و بزرگ راه اصفهان - تهران متصل می‌کند، از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مشکلات پناهگاه حیات وحش موته است.

وی به مشکل جدید ایجاد شده در منطقه پرداخت و خاطرنشان کرد: این معدن در سال 1352 احداث شد اما به دلیل حساسیت منطقه از سال 1362 به بعد بر اساس توافق سازمان محیط ‌زیست با وزارت صنایع و معادن و به دلیل قرار گرفتن معدن در ناحیه امن پناهگاه حیات وحش موته هرگونه بهره‌برداری از آن متوقف شد.

رئیس اداره محیط ‌زیست گلپایگان افزود: در سه دهه اخیر بارها مکاتباتی میان این دو دستگاه برای اجازه بهره‌برداری از این معدن انجام شده، اما به دلیل اهمیت حفاظت از این منطقه، همواره با مخالفت شدید سازمان محیط ‌زیست مواجه شده است.

وی گفت: مالک پروانه بهره‌برداری از سنگ تراورتن معدن دره "هورهوره" با ارائه سند مالکیت و پروانه خود به دیوان عدالت اداری علیه سازمان محیط زیست شکایت کرد که در نتیجه برخلاف توافقنامه سال 1354 و تاکید مجدد آن در سال 1370 فی مابین سازمان محیط زیست و وزارت صنایع و معادن که بر اساس قانون تنظیم شده است.

دیوان عدالت اداری رای به بهره برداری از معدن داده است و اینکه معدن در ملک خصوصی شاکی قرار گرفته نیز صحیح نیست زیرا منابع طبیعی تنها 1.2هکتار از مزرعه را که معروف به دره "هورهوره" را جزو مستثنیات اعلام کرده و اداره ثبت و اسناد برای آن سند صادر کرده است.

جمشیدیان با بیان اینکه معدن سنگ تراورتن در محدوده امن پناهگاه حیات وحش موته واقع شده که محل تجمع وحوش و بهترین نقطه از لحاظ گونه‌های گیاهی است، یادآور شد: کل مساحت منطقه‌ای که معدن در آن واقع شده 4 هکتار است که تنها 1.2 هکتار آن تحت مالکیت فرد شاکی است و سند مالکیت آن هم مربوط به مزرعه‌ای است که معدن سنگ مذکور در محدوده آن واقع نشده و امکان بهره‌برداری از معدن در این محدوده وجود ندارد، بنابراین رای دیوان عدالت مبنی بر مالکیت این فرد بر معدن سنگ درست نیست، با این حال دفاعیات سازمان محیط ‌زیست در این باره پذیرفته نشده و دادگاه نسبت به بهره‌برداری صاحب معدن رای مثبت داده است.

وی به حضور حداکثری جمعیت حیات‌وحش و به‌‌ ویژه آهو در این منطقه اشاره کرد و افزود: منابع تأمین آب مورد نیاز وحوش و آبشخورها در محدوده این معدن قرار گرفته لذا با بهره‌برداری از این معدن جمعیت زیادی از وحوش مانند آهو، قوچ، میش، کل و بز برای پیدا کردن نیاز آبی خود با بحران مواجه هستند.

رئیس اداره محیط ‌زیست گلپایگان از آغاز فعالیت این معدن از نیمه‌های مرداد ماه گذشته و سرگردانی حیات وحش منطقه برای تأمین آب شرب خبر داد و یادآور شد: در این مدت چندین بار شاهد حرکت وحوش این منطقه در پی یافتن آب و خروج آن‌ها از محدوده پناهگاه بوده‌ایم که اگر این عوامل ادامه داشته باشد تلف شدن وحوش و یا طعمه قرار گرفتن آن‌ها توسط شکارچیان را شاهد خواهیم بود.

وی خاطرنشان کرد: نامه‌نگاری‌ها و پیگیری‌های اداره محیط ‌زیست گلپایگان با معاونت محیط طبیعی و دفتر امور زیستگاه‌ها بی‌نتیجه بوده است.

به گزارش فارس، برای بررسی بیشتر با هماهنگی محیط زیست گلپایگان به منطقه تخت کوه واقع در رباط ترک مراجعه کردیم و با یکی از صاحبان معدن سنگ گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌آید:

فارس: لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمایید چه مدت است مجوز حفاری معدن را اخذ کرده‌اید؟

احمدرضا توکل هستم و حدود دو ماه گذشته و با حکم دیوان عدالت اداری مجوز معدن را اخذ کرده‌ایم، پس از18 ماه رفت و آمد و نامه نگاری‌های متعدد با محیط زیست استان‌های تهران، مرکزی و اصفهان و وزارت صنایع و معادن نتیجه حکم به نفع ما صادر شد و این در حالی است که مدارک مستندی دال بر مالکیت زمین، مزرعه و قنات وهمچنین پروانه مجوز از معدن از سال‌های گذشته در اختیار ما بود.

فارس: آیا مدرکی دال بر سندیت این منطقه داشته‌اید؟

توکل: پروانه این معدن طی شماره 41089 در تاریخ 21 آذرماه سال 1352 صادر شده و در قانون ذکر شده است که اگر کسی پروانه استفاده از معدن را از قبل از سال 1352 داشته باشد، می‌تواند پروانه را تجدید کند، ما بر اساس این قانون از محیط زیست به دیوان عدالت اداری شکایت کردیم و در تاریخ 23 آبان ماه سال 1391 رای هم به نفع ما صادر شد.

شورای عالی معادن پروانه بهره‌برداری ما را تایید کرده است و از محیط زیست استان مرکزی پروانه بهره‌برداری گرفته‌ایم و دو ماه نیز هست که به صورت قانونی به حفاری مشغول هستیم، همچنین سند 6 دانگ 88 هکتار از زمین در اختیار ما است که 1.2 آن جزو مستثنیات منابع طبیعی که ما از منابع طبیعی هم شکایت کرده‌ایم و منتظر حکم آن نیز هستیم.



هر شخص حقیقی و حقوقی می‌تواند پروانه اخذ کند، ما فقط یک پروانه قدیمی را زنده کرده‌ایم و خرید مزرعه هم برای این بوده است که کسی از اهالی منطقه مزاحم معدن نشود و باید بگویم که معادن سنگ و طلا نیز در این منطقه وجود دارد اما مخالفت محیط زیست با حفاری آخرین معدن به وجود آمده است.

فارس: در مورد انعکاس این رویداد در رسانه‌های بیگانه و مطبوعات چه نظری دارید؟

توکل: ما خودمان بیشتر از مطبوعات نگران محیط زیست هستیم و دغدغه آن را داریم. در طی این مدت که ما در منطقه حضور داریم نه تنها آهوان و حیوانات از ما، دستگاه‌ها و ماشین‌آلات، هراسی ندارند بلکه با کارگران انس گرفته‌اند و در کنار آنها آمد و رفت دارند و این در حالی است که از روش انفجاری نیز برای حفاری استفاده نمی‌شود و کارگران نیز ارتباط خوبی با محیط‌بانان منطقه دارند و اگر شکارچی به این منطقه وارد شود، به آنها اطلاع می‌دهند.

فارس: فکر می‌کنید این معدن تا چند سال آینده قابلیت برداشت داشته باشد؟

توکل: حداقل تا 500 سال آینده این معدن قابلیت برداشت دارد، هدف ما اشتغال‌زایی در منطقه بوده است و از این معدن برای بیش از یک هزار نفر مستقیم و غیرمستقیم اشتغال‌زایی ایجاد می‌شود.

هیچ حمایتی از سرمایه گذاران و صنعتگران در بیابان‌ها نمی‌شود با این احوال ما در این منطقه سرمایه گذاری کرده‌ایم و میلیاردها تومان دستگاه برای این منظور خریداری کرده‌ایم تا گامی در جهت اشتغال و صنعت کشور برداریم و برای جوانان جویای کار اشتغال ایجاد کنیم.

به گزارش فارس، حیات وحش موته که آخرین بازمانده از طبیعت شگرف ایران است که درگیر دوگانگی مسئولان کشوری و معادن داران شده است و امیدواریم در دولت یازدهم تدابیری جدیدی برای صدور مجوز اکتشاف در مناطق حفاظت شده اندیشیده شود تا بار دیگر چمنزارها زیر پای گله آهوان و آسمان آبی قلمرو عقاب‌های طلایی و سکوت طبیعت میزبان چهچهه بلبلان و تیهوها قرار گیرد