در چهارمین جشنواره ملی عکس ایران‌شناسی
آثار عکاسی 2 هنرمند گلپایگانی برگزیده شد
آثار‌ عکاسی دو هنرمند گلپایگانی از سنگ‌نگاره‌‌‌ها و مسجد جامع گلپایگان برگزیده چهارمین جشنواره ملی عکس ایران‌شناسی شد.

به گزارش خبرگزاری فارس از گلپایگان، چهارمین جشنواره ملی عکس ایرانشناسی از سوی بنیاد ایران‌شناسی با همکاری شبکه مستند صدا و سیما برگزار شد و بنا بر اعلام دبیرخانه جشنواره از مجموع تعداد 4 هزار و 300 قطعه عکس از 463 عکاس از سراسر کشور در دو بخش حرفه‌ای و غیر‌حرفه‌ای دریافت که پس از ارزیابی و داوری تعداد 80 قطعه عکس از 63 عکاس ایرانی در دو بخش حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای برای ارائه در نمایشگاه چهارمین دوره این جشنواره برگزیده شد.

در این جشنواره آقایان محسن جمالی با عکسی از سنگ‌نگاره‌های غرقاب منطقه گلپایگان و سید محمد حسین ماهری با عکسی از مسجد جامع گلپایگان جزو برگزیدگان بودند.

محسن جمالی در عکس خود تصویری از سنگ‌نگاره‌های بی‌نظیر منطقه غرقاب را با پس زمینه‌ای از گله گوسفندان نمایش داده و به نوعی اثر بدیعی را از خود به جای گذارده است.

این عکاس و پژوهشگر سنگ‌نگاره‌ها از سال 1386 مشغول به فعالیت در این زمینه است و در این چند سال تحقیقات زیادی در این زمینه داشته که از جنبه علم باستان‌شناسی حائز اهمیت است.

لازم به ذکر است که بزرگ‌ترین و کامل‌ترین مجموعه سنگ‌نگاره‌های ایران از لحاظ تنوع موضوعی، زیبایی نقوش، قدمت، تنوع سبک حکاکی، فراوانی و گستردگی در قالب 31 منطقه در شهرستان گلپایگان وجود دارد و تنها در منطقه غرقاب که یکی از این 31 منطقه است تا‌کنون بیش از 10 هزار سنگ‌نگاره شناسایی شده است.

تیمره نام قدیم سرزمینی است در مرکز ایران که امروزه قسمت شمالی استان اصفهان و قسمت جنوبی استان مرکزی و قسمت شرقی استان لرستان را شامل می‌شود و مسلماً از گذشته‌های دور گلپایگان به عنوان مرکزیت فرهنگی، سیاسی و اقتصادی این محدوده مطرح بوده است و این منطقه بخش عمده‌ای از سنگ‌نگاره‌های گلپایگان را نیز شامل می‌شود.

در این مجموعه بزرگ سنگ‌نگاره، تا‌کنون بیش از 10 نمونه خط پهلوی (مربوط به دوران ساسانیان) و برخی نشانه‌های خط هندسی ایلامی کشف شده که در زمینه تاریخ خط بسیار مهم است و همچنین برخی از این نمادها را با نمادهای جهانی تطبیق داده‌‌اند و به نتایج خوبی نیز دست یافته‌اند، بزرگ‌ترین نقشی که در این منطقه وجود دارد نقش بز کوهی به ابعاد 112 در 90 سانتیمتر است.

وجود سنگ‌نگار‌های با نقش صورت فلکی سرطان یا خرچنگ نشان از پیشرفت دانش ستاره‌شناسی در هزاره‌های کهن در این سرزمین دارد و به نظر می‌رسد این سنگ‌نگاره قدیمی‌ترین سند مربوط به علم ستاره‌شناسی در ایران باشد که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

سنگ‌نگاره حیواناتی همچون بزکوهی، اسب، قوچ کوهی، شیر، گوزن مَرال، شوکا، آهو، پلنگ، یوزپلنگ، سگ، باز شکاری، خرس، گرگ، آهو، مار، لاک پشت، گور، گراز، شتر یک کوهان و دوکوهان که در این میان بزکوهی حیوان ملی ایران باستان دارای بیشترین فراوانی است.

آنچه مسلم است این است که بزرگ‌ترین و کامل‌ترین مجموعه سنگ‌نگاره و نقوش صخره‌ای ایران در کوهستان‌های شهرستان گلپایگان مهجور مانده و این نخستین بار بوده که تصویری از این آثار باشکوه در مجامع حرفه‌ای عکاسی ایران راه یافته است.

به گزارش فارس، در سال 1390 نیز نمایشگاه عکاسی از آثار محسن جمالی با موضوع سنگ‌نگاره‌های گلپایگان برپا شده بود.