به گزارش خبرنگار حوزه محیط زیست گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،‌ پناهگاه حیات‌وحش موته با مساحت 204هزار و 350 هکتار در شمال استان اصفهان یکی از غنی‌ترین زیستگاه به لحاظ تنوع زیستی و تراکم حیات‌وحش شاخص در کشور به شمار می‌رود، تاکنون 142 گونه مهره‌دار شامل: 25 گونه پستاندار، 88 گونه پرنده، 25‌گونه خزنده، یک‌گونه دوزیست و سه‌گونه ماهی در این منطقه شناسایی شده است.

در سرشماری پاییز سال گذشته در این منطقه مجموعاً 115 هزارو 84 آهو، قوچ و میش، کل و بز و گراز شمارش شده که این تعداد شامل 5 هزار و 180 آهو، 5 هزار و 102 قوچ و میش، 1 هزار و 267 کل و بز و 35 گراز بوده است.

عبور جاده آسفالته از میان پناهگاه موته این زیستگاه ارزشمند را به دو قسمت تقسیم و ارتباط اکولوژیک مابین دو سمت جاده را تا حد زیادی قطع نموده است، این جاده تا 30 سال قبل تنها یک مسیر خاکی و ناهموار برای دسترسی بومیان منطقه بود که با موافقت مدیران وقت سازمان محیط‌زیست به یک جاده ترانزیتی و آسفالته تبدیل شد.

این جاده میان‌گذر در امتداد هیچ مسیر ترانزیتی مهمی قرار ندارد و از میانه محور اصفهان – تهران جدا شده و به شهر گلپایگان متصل شده و در مسیر عبور خود از قلب پناهگاه، به غیر از روستای کوچک موته، دسترسی به هیچ مکانی را فراهم نمی‌کند و دسترسی به گلپایگان از سمت تهران و چه از سمت اصفهان دارای مسیرهای جایگزین و به مراقبت مناسبتری است.

اخیراً به بهانه حادثه‌ساز و خطرآفرین بودن، این جاده از مسیری یک بانده در حال تبدیل به یک جاده دو بانده بوده و عملیات عمرانی برای احداث یک باند جدید در بیشتر مسیر آغاز و انجام شده است.

دوبانده شدن جاده در تمام طول مسیر، به طور ختم با نصب گاردیل در آینده همراه خواهد بود که عملاً وحوش در دو سمت جاده را غیر ممکن نموده و درصد تصادفات حیات‌وحش را به شهرت افزایش می‌دهد و دسترسی متخلفین به قلب منطقه به ویژه زیستگاه‌های آهو را آسان و کنترل و حفاظت را برای محیط‌بانان با مشکلات زیادی مواجه کرده است.

بارها برخورد خودروهای عبوری با آهوها منجر به مرگ آنها شده و یا حیوان بر اثر تصادف زخمی شده و پس از مدتی در گوشه‌ای از منطقه بر اثر جراحات وارده تلف شده و یا لاشه آنها توسط رانندگان خودروها پس از تصادف برداشته شده است و طبق گزارشات مأمورین یگان حفاظت از ابتدای سال جاری سه کفتار در همین مسیر بر اثر تصادفات جاده‌ای تلف شده‌اند.

مسیر جاده میانگذر موته هیچگونه تابلوی هشداردهنده و عامل بازدارنده از جمله دوربین ثبت به منظور کنترل سرعت خودروهای عبوری نداشته و ضروری است برای حفظ ذخیره‌گاه ارزشمندی که نزدیک به نیمه از جمعیت آهوان کشور را در خود جای دارد.

تدبیری اندیشیده شود که این جاده از درون پناهگاه خارج شده و مسیر فعلی صرفاً به عنوان جاده ترویستی و دسترسی محلی استفاده گردد، در غیر اینصورت یکی از بهترین زیستگاه‌های حیات‌وحش کشور به تدریج نابوده شده و از دشت موته و هزاران آهوی آن تنها خاطره‌ای به جا خواهد ماند