در مورد ورزش و سلامتی مطالب زیادی در همه رسانه ها  پخش و یا منتشر میگردد به طوری که مخاطبان ، توجه وپژه ای به آن ندارند . بهتر دیدم از زاویه ای دیگر آن را بیان کنم شاید تاثیر متفاوتی در پی داشته باشد 

 سالهای نوجوانی و جوانی را با ورزش همراه بودم و در یک فاصله 20 ساله با این فعالیت حیاتی بیگانه شدم که نتیجه این غفلت ، بیماری عروق کرونر و در نهایت جراحی خطرناک پیوند عروق زندگی دوباره را از خداوند هدیه گرفتم . پزشک جراح به صراحت گفت که در صورت عدم فعالیت ورزشی ، امیدی به این هدیه نداشته باش . به همین خاطر از خواب شیرین صبحگاهی بی بهره ام . هدیه ای که این بار از پزشک معالجم دریافت داشتم . لذت دوچرخه سواری قبل از طلوع آفتاب و اندکی پس از طلوع به فاصله 30 کیلومتری وصف ناپذیر است . در مسیر حرکت خود انگشت شماری را با دوچرخه و پیاده ملاقات می کنم و دیگر هیچ تحرکی در حومه شهر و روستاهای کنار رودخانه مشهود نیست . افسوس از این موقعیت زمانی و مکانی شهر گلپایگان که با غفلت از دست شهروندان ، خصوصا جوانان می رود و تلف میگردد ، پنداری که شهر به خواب عمیقی فرو رفته است   ، خوابی که در نتیجه شب زنده داری های بیهوده و متاسفانه در جمعی از جوانان که در محافل مخرب به عمق نابودی نزدیک میگردد .

خلاصه اینکه تنها و تنها خانواده است که میتواند این غفلت را از جوانان بزداید و هیچ راه دیگری به جز ورزش برای رهانیدن از خطرات بیشمار در کمین وجود ندارد . متولیان جوانان در این کشور نشان دادند که هیچ راهکاری را در برنامه خود ندارند و هجوم دشمنان با انواع اسلحه های نرم و سخت به جان این جوانان افتاده اند . توزیع مواد مخدر به ارزانترین قیمت و راحت ترین وسیله توزیع در جای جای  محل سکونت ، صورت میگیرد و از رسانه ها هم این مطلب را بارها شنیده و دیده ایم . رشد آسیبهای اجتماعی با سرعت بیشتری در جامعه رواج یافته و راهکار جلوگیری از آن تنها به دست پدران و مادران است تا با اندیشیدن ، جوانان خود را از آن دور کنند
ما ورزش را پیشنهاد می کنیم ، جدا شدن از خواب صبحگاهی همه چیز را عوض خواهد کرد . خوشبختانه معدود تشکلات ورزشی در شهرمان از جمله چند گروه کوهنوردی در سحر گاهان آدینه روزها به این مهم پرداخته اند که مشتاقانه از جوانان و میانسالان داوطلب ورود به این جمع سالم استقبال می کنند . حرکتی امید بخش در دل کوه در سحرگاهان جمعه ها نویدی است به خانواده هایی نگران آینده فرزندانشان  هستند . آنها در   تابستان  به جهت تغییر فصل و مشکلات کوهنوردی با یک حرکت زیبا ، ورزش را با

دوچرخه این وسیله نجیب و دوست داشتنی  

 در برنامه کاری خود قرار داده اند و مسیر شهر تا عباس آباد را رکاب می زنند مسافتی به طول تقریبی 40 کیلومتر که برای همه گان   استفاده این ورزش فرح بخش صبح گاهی میسر است . چه تنها و چه به صورت گروهی . من این حرکت را هر جمعه علاوه بر روزهای عادی با یک گروه 2 نفره ( خود و فرزندم ) مشتاقانه رکاب می زنیم  و از لذت خوردن صبحانه در کنار رود انار بار بهره مند می گردیم و این را بدانیم که :

 دوچرخه نه تنها نجیب است بلکه یکی از دوست داران  محیط زیست نیز می باشد 

.

شما هم یکبار تجربه کنید تا  شادابی و جوانی را در وجودتان  احساس  کنید

به امید روزی که شهر در صبح گاهان پر تحرک تر از هر زمان