به گزارش خبرگزاری «حوزه»، معلم اخلاص، یار دیرین مراجع بزرگ وقت، حجت الاسلام و المسلمین حاج سید ابوطالب محمودی، همان کسی است که آیت الله العظمی خامنه ای رهبرمعظم انقلاب، ایشان را یکی از علمای عامل و خدمتگزاران صادق و مخلص معرفی نموده اند.
او به سال 1305 شمسی در گوگد از توابع شهرستان گلپایگان دیده به جهان گشود. پدرش سید حسین، فردی متدین و کشاورز بود که پس از پی بردن به استعداد فرزند، او را در 7 سالگی به مدرسه میرزا هدایت اله وحید، فرستاد.
سید ابوطاب پس از قرآن و درس های مکتب خانه، به فراگیری جامع المقدمات، سیوطی، مغنی و منطق و دوجلد از لمعه موفق شد. در 13 سالگی جهت ادامه تحصیل به قم مشرف و مکاسب و رسائل و کفایه را از امام خمینی(ره)، آیت الله حاج سید احمد خوانساری و آیت الله گلپایگانی فرا گرفت و در ادامه سیر علمی در درس خارج آیت الله بروجردی و دیگر اعاظم قم شرکت می نمود.
اسوه اخلاق
ساده زیستی و فروتنی از شاخصه های اخلاقی این روحانی وارسته بود. زمانی که از طرف امام خمینی(ره)، امام جمعه گلپایگان بود، با ماشین بسیار ساده و حتی ماشین باری برای اقامه نماز جمعه رفت و آمد می کرد، زمانی که به ایشان گفته می شد که شما نماینده مردم در مجلس هستید، به این شکل نباید رفت و آمد کنید. در جواب می فرمود: هرچه تشکیلات و تجملات ما بیشتر شود، مردم به ما حساس تر می شوند.
وی از طریق کشاورزی و قناتی که ارث پدری شان بود، معیشت خانواده را تامین می کرد و از سهم امام به هیچ وجه استفاده نمی کرد. خود آن مرحوم می گفت: من 25 سال به دفتر امام خمینی(ره) و دیگر مراجع وجوهات می برم. ولی با این حال دو قرانش رابرای خود نگرفته ام. با این که حضرت امام (ره) اجازه مصرف نصف وجوهات را به من مرحمت فرمودند.
آیت الله العظمی شیخ لطف الله گلپایگانی در مورد آن مرحوم فرمودند«ایشان بسیار بسیار آدم خوبی بودند و مروج واقعی دین اسلام بودند».
سیاست مدار با تقوا
حاج سید ابوطالب محمودی از چهره های شاخص انقلاب و امام و رهبری بودند. مسجد رعیم در خیابان منیریه تهران که ایشان بین سالهای 1350 تا 1371 در آنجا به اقامه نماز جماعت و تشکیل جلسات علمی و تبلیغی مشغول بودند، به دلیل حضور ایشان، یکی از مراکز مبارزه علیه دستگاه پهلوی محسوب می شد.
پس از پیروزی انقلاب ایشان افتخار سه دوره نمایندگی مجلس از طرف مردم گلپایگان و خوانسار را درکارنامه فعالیت های خود دارد. همزمان با دوره اول نمایندگی، به مدت 4 سال از سوی امام خمینی(ره) به امامت جمعه گلپایگان منصوب شد.
در سال 1371 نیز ایشان از سوی آیت الله خامنه ای به عنوان امام جمعه اراک و نماینده ولی فقیه در استان مرکزی منصوب شد.
رحلت غم انگیز
آن عالم انقلابی عاقبت در سال 1372 بر اثر حادثه رانندگی در مسیر قم به تهران دعوت حق را لبیک گفت و ارادتمندان خود را عزادار نمود. پیکر آن مرحوم پس از تشیع درگوگد، گلپایگان و اراک، سپس در جوار مرقد ملکوتی حضرت فاطمه معصومه(س) در قم آرامش ابدی یافت.
قسمتی از پیام تسلیت مقام معظم رهبری
این روحانی آگاه و روشن بین چه در سنگر محراب و مسجد و چه در صحنه مجلس شورای اسلامی که سالها در آن به خدمت اشتغال داشت، نمایشگر نقش عالم دین در روزهای فرصت برای خدمت به مردم و انجام تکالیف نسبت به اسلام ناب محمدی(ص) بود.
از کلمات آن مرحوم
ملت ایران باید بیشتر و بهتر بداند که به هر قیمت و با هر پیشامد و باهر سختی و فشار چاره ای ندارد جزء اینکه انقلاب را حفظ کند؛ چرا که اگر این انقلاب حفظ نشود، بردگی شدید تر از بردگی اول است. به ما هیچ گونه رحم نخواهد کرد و تمام نیروهای ما را از بین خواهند برد.
برگرفته از کتاب: ستارگان حرم، ج 14