10:3 03 خرداد 1393
جواد نظریآن روز که می رفتی
روزی که تو را دیدم ، کوچه همه شادی بود
در باغچه قلبم ، گلهای زیادی بود
رُز بود و شقایق بود ، تو بودی و سوسن هم
داوودی و نیلوفر ، ارکیده و لادن هم
هم نسترن و لاله ، هم میخک و مینا بود
یک مریمِ افسونگر ، در کوچه گلها بود
یاسی پُر از عطر عشق در باغچه می روئید
یک دسته نرگس هم در طاقچه می بوئید
آن روز که می رفتی ، کوچه همه خاموشی
در باغچه قلبم، گلهای فراموشی
نه رز، نه شقایق بود، تو رفتی و سوسن هم
داوودی و نیلوفر، ارکیده و لادن هم
نه نسترنی ماند و ، نه میخک و مینایی
نه مریم افسونگر ، نه کوچه گلهایی
تنها ، گلِ یادِ تو ، در باغچه می روئید
یک شاخه گل حسرت ، در طاقچه می بوئید ...
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا
کلاه نمدی "باقرتاته"
