دل ما تشنه ی جام حسین است

فدای مکتب و نام حسین است

کند پرواز چون مرغ دل من

فرودش بر لب بام حسین است

حسین آزاد مرد جاودانست

به جولانگه امیر کاروانست

حسین است آنکه در راه شهادت

به جان سر حلقه ی آزادگانست

چو کوهی در بر دشمن ستاده

به عاشورای خونین رو نهاده

به دشت کربلا در جنگ و پيكار

سرش از تن جدا سویی فتاده

به راه دین جوانانش فدا کرد

سپس رو بر حریم کبریا کرد

بگفتا این سر و این پیکر من

بریده سر ببین ای دل چها کرد

به جن?ت منبع ایمان حسین است

کلید روضه ی رضوان حسین است

به دشت کربلا لب تشنه جان داد

به عاشورا شه عطشان حسین است