آریایی
هیچ وقت نمی خواهم زیر آب رفتن کوچری را ببینم.

mansoure
خیلی زیبا بود.ولی ای کاش هیچوقت قرار نبود سدی در کار باشه/

رضا
ما که روستامون کوچری هست باید چکنیم؟! وقتی که ببینیم خانه های پدری مان زیر آب رفته چه حالی میشیم؟ فقط خاطره هاشون میمونه همین.

فرزانه
سلام.من تهران ساکن ام اما تمام خانواده پدری و مادری م گلپا هستند. هروقت دلم تنگ اونجا میشه میام به این سایت سر میزنم. دوستان ازتون تشکر میکنم بخاطر این سایت. واقعا از فکر اینکه کوچری خراب بشه و این طبیعت بکری که تموم عید و تابستون و سیزده بدر مونو تعطیلاتمونو توش گذروندیم و کلی شیطونی کردیم و آتیش سوزوندیم دیگه نباشه دلم گرفته. هردفه که میم گلپا و میبینم جای اون درختای بادوم و گردو و سرو ......... خاک روی خاک ریختن و هوای پاکش کثیف شده غصه م میگیره... چکار کنیم... وای از دست این آدم و تکنولوژی ساختگیش........

allame
سلام سال نو مبارک من اصالتاً‌ وانشانی و ساکن تهران هستم چند روز گذشته که آمدم مسافرت به گلپایگان و از روستای زیبای کوچری دیدن کردم خیلی دلم گرفت و متاثر شدم برای اهالی نیز ناراحتم که چه وضعی پیدا می‌کنند. خواهشاً‌ کلی عکس و فیلم تهیه کنید که یادگار بمونه. 7/1/91 خداحافظ کوچری زیبا خداحافظ قشنگی نهفته در میان دشت و تپه ها

محسن جمالی
با سلام و تبریک سال نو دست شمادرد نکند و آرزوی توفیق روز افزون. از بابت قرار دادن کارت پستال سنگ نگاره در سایت نیز تشکر می کنم.

محمد ابراهیم خالصی
با درود فراوان و تبریک عید باستانی خدمت همشریان عزیز نرم افزار گردشگری گلپایگان که به تازگی توسط انجمن وردپاتکان تهیه و به میهمانان عزیز به صورت رایگان توزیع می شود اگر مایل بودید می توانید این نرم افزار را از وبسایت ما دانلود کنید www.vardpatekan.com

غزال
ممنون ،واقعا زیبا بود

جواد آخاله
خدایی حال کردم ولی الان دیگه اینجوری نیس درخت های لیب قنات کو ؟اخاله ی کوچری داشتیم اونم از ما گرفتن و خونه نشین شدیم .

با سلام خدمت شما وخسته نباشیدوتبریک سال نو.میخواستم بگم که یه کم امکانات سایت را بیشتر کنید وکمی هم برای دیدن کلی سایت ان را راحت تر کنید.
****************************
از شما تشکر می کنیم اگر بیشتر راهنمایی فرمایید ممنون می شویم / موفق باشید

شیما
واقعا حیف نیست این همه زیبایی به زیر آب برود

منصوره
واقعا این تصاویر زیبا و جذاب بود ای کاش کوچری به همین شکل میماند.

مجید جمالی
با سلام خیلی زیبا بود تصاویر گرفته شده باز هم از این کارها انجام دهید متشکرم

اکبر متولی
روزی روزگاری تمام کس و کارمون اونجا بود ولی الان دیگه این خبرا نیست. خونه های همه رو خریدن و اومد شهر. ای کاش هیچ وقت سد نمی شد. وقتی از رو پل رد می شدیم از روی خوشحالی قلبمون می خواست از جاش در بیاد خونه بابا بزرگ و خاله ها و خیلی های دیگه. سر ایستگاه که میرسیدیم میدوییدیم سمت مسجد ، کوچه سمت راست مسجد رو باید تا آخر میرفتیم . سر پیچ خونه بابا عباسعلی خونه بعد خونه بی بی معصومه و اون آخرم خونه خاله صغری. دو هفته پیش که اونجا بودم دل سیر گریه کردم. ولی چه میشه کرد...