22:25 12 اسفند 1394
ابراهیم جعفریجناب آقای سید حسین ماهری سلام بر شما
از حسن انتخاب و سلیقه جنابعالی در کشف سوژه و عکس های زیبای تان لذت بردم. ناخودآگاه وقتی منزل استاد عبدالحمیدی را مشاهده کردم ، به یاد گذشته ،خاطرات قدیم و در کنار آن صفا و صمیمیت پیشینیان افتادم . البته در آن زمان آسایش کنونی نبود، اما آرامش به مراتب بیشتری وجود داشت و مردم حلاوت زندگی را بهتر درک می کردند. ای کاش مردم تکنولوژی زده نمی شدند و فن آوری را در جهت رفاه خود به استخدام در می آوردند نه این که تکلیف زندگی آن ها را ماشین تعیین کند . و به قول شادروان دکتر شریعتی - ماشین در اسارت ماشینیزم نباشد . توفیق شما را از خداوند متعال خواستارم.
8:1 01 مرداد 1396
محمد رضا وکیلیدر رابله با نظر ارائه شده از طرف ابراهیم جعفری
نظر شما چه زیباست و چه زیبنده بر چهره کاغذ نقش میبندد
از نظر شما بسیار خوشنود شدم نه فقط به خاطر زیبابی کلام بلکه به این خاطر که افکاری همانند افکار خود یافتم و یافتن هم فکر بسیار زیباست
محمد رضا وکیلی
22:22 01 مرداد 1396
ابراهیم جعفریجناب آقای وکیلی سلام بر شما - از لطف جنابعالی سپاسگزارم. متأسفانه گرفتاری امروز بشر و از جمله ما ایرانیان این است که زرق و برق ها و ظواهر تکنولوژی برای ما اصل شده است و از باطن و حقیقت زندگی فاصله گرفته ایم. از این رو به جای این که احساس آرامش کنیم ، همواره دغدغه خاطر داریم . خوشا به حال کسانی که " از خود بیگانه "نیستند و از لحظه ها ی عمر خود لذت می برند. مواردی را اینجانب در مقاله " هنر هفتم در گلپایگان" از فیلم های "گاو "و "عصرجدید" آورده ام که ناظر به همین معناست.