علی را چه بنامم �

علی را چه بخوانم �

ندانم� ندانم

ثنایش نتوانم� نتوانم

* * * *

علی دست خدا بود

علی مست خدا بود .

علی را چه بنامم �

علی را چه بخوانم �

ندانم ندانم

ثنایش نتوانم نتوانم

* * * *
علی پرتو خورشید امامت

علی عطر خوش باغ کرامت

علی قامت مردی به قیامت

چه گویم که در این مرحله گنگ است زبانم

علی را چه بخوانم � ندانم . ندانم

ثنایش نتوانم. نتوانم. نتوانم

* * * *
خدا خواست که خود را بنماید .

در جنت خود را به رخ ما بگشاید .

علی را به همه خلق نشان داد .

علی رهبر مردان صفا بود

علی آینه ی پاک خدا بود

علی معنی تسلیم و رضا بود

علی زینت شب های دعا بود

دویده است عجب مهر علی در رگ و جانم

علی را چه بنامم�

علی را چه بخوانم�

ندانم� ندانم

ثنایش نتوانم� نتوانم

* * * *

علی گر چه خدا نیست

ولیکن ز خدا نیز جدا نیست

برو سوی علی تا که وفا را بشناسی

ببر نام علی تا که صفا را بشناسی .

اگر آینه خواهی که به بینی رخ حق را

علی را بنگر تا که خدا را بشناسی .

چه گویم سخن از او� که نگنجد به بیانم

ندانم که سخن را به چه وادی بکشانم �

ندانم� ندانم

ثنایش نتوانم� نتوانم

* * * *

علی عطر حقیقت

علی مرد طریقت

علی مرهم دلهای خراب است

ره کوی علی راه صواب است

اگر راه علی را نروی نقشه ی تو نقش بر آب است

من از نام علی . عشق علی در هیجانم

علی را چه بنامم�

علی را چه بخوانم�

ندانم� ندانم

ثنایش نتوانم� نتوانم.