بانگ برداشتم
: آه دختر
واي ازين مايه بي بند و باري
بازگو ? سال از نيمه بگذشت
از چه با خود كتابي نداري ?
مي خرم ?
كي ?
همين روزها
آه
آه ازين مستي و سستي و خواب
معنيي وعده هاي تو اين است
نوشدارو پس از مرگ سهراب
از كتاب رفيقان ديگر
نيك دانم كه درسي نخواندي
ديگران پيش رفتند و اينك
اين تويي كاين چنين باز ماندي
ديده ي دختران بر وي افتاد
گرم از شعله ي خود پسندي
دخترك ديده را بر زمين دوخت
شرمگين زينهمه دردمندي
گفتي از چشمم آهسته دزديد
چشم غمگين پر آب خود را
پا ? پي پا نهاد و نهان كرد
پارگي هاي جوراب خود را
بر رخش از عرق شبنم افتاد
چهره ي زرد او زردتر شد
گوهري زير مژگان درخشيد
دفتر از قطره يي اشك ? تر شد
اشك نه ? آن غرور شكسته
بي صدا ? گشته بيرون ز روزن
پيش من يك به يك فاش مي كرد
آن چه دختر نمي گفت با من
چند گويي كتاب تو چون شد ?
بگذر از من كه من نان ندارم
حاصل از گفتن درد من چيست
دسترس چون به درمان ندارم ?
خواستم تا به گوشش رسانم
ناله ي خود كه : اي واي بر من
واي بر من ? چه نامهربانم
شرمگينم ببخشاي بر من
ني تو تنها ز دردي روانسوز
روي رخسار خود گرد داري
اوستادي به غم خو گرفته
همچو خود صاحب درد داري
خواستم بوسمش چهر و گويم
ما ? دو زاييده ي رنجو درديم
هر دو بر شاخه ي زندگاني
برگ پژمرده از باد سرديم
ليك دانستم آنجا كه هستم
جاي تعليم و تدريس پندست
عجز و شوريدگي از معلم
در بر كودكان ناپسندست
بر جگر سخت دندان فشردم
در گلو ناله ها را شكستم
ديده مي سوخت از گرمي ي اشك
ليك بر اشك وي راه بستم
با همه درد و آشفتگي باز
چهره ام خشك و بي اعتنا بود
سوختم از غم و كس ندانست
در درونم چه محشر به پا بود
سيمين بهبهاني(خليلي)?به سال 1306 در تهران?در خانواده اي صاحب فرهنگ و قلم متولد شد.او تحصيلات خود را در رشته حقوق قضايي به پايان برد.از 14 سالگي سرودن را با چهارپاره هاي نيمايي آغاز کرد و سپس به غزل روي آورد.و اين آغاز تحولي نو در غزل معاصر بود.سيمين?با نزديکي شگفت آورش به زبان روزمره مردم و يافتن پاره هاي موزون در جملات عادي زبان?دموکرات ترين زبان شعر نوکلاسيک فارسي را خلق کرد.شعر او نشانگر درگيري عميق ذهن شاعر?با رنج ها?شادي ها و مسايل مردم است.
او که به سبب همين نوآوري ها در زبان و وزن غزل?به "بانوي غزل" شناخته مي شد و شعر عاشقانه اش?برتر از انواع ديگر شعرش مي نشست?به تدريج شعرش را به تجلي گاه رنج ها?محروميت ها و فريادهاي مردم بدل کرد.او از معدود شاعران مطرح ايراني است که به جنگ 8 ساله عراق و ايران توجه کرده است?و هم درباره قربانيان جنگ و هم دشواري هاي اجتماعي ناشي از آن?شعر سروده است.