این پیکر نشسته به�� خون� جان زینب� است

جان� جهان�� و� مهر� فروزان�� زینب است

سرخی ��� خون��� شفق����� گون������ قتلگاه

در شام تار� شمع شبستان زینب است

این�� مصحف�� فتاده�� به�� زیر�� سم�� ستور

فرزند� پاک�� فاطمه �� قرآن�� زینب� است

با ک�لک نیزه � آنچه به جسمش نوشت خصم

شرح� ملال� و�� رنج� فراوان�� زینب است

دست��� بریده ای��� که��� ربودند��� خاتمش

دست� خدا� و م�هر سلیمان زینب� است

زیباترین��� ترن�م���� قرآن�� ���� فراز������ نی

گلبانگ�� باغبان�� گلستان�� زینب است

پژمرده غنچه‌ای� که یزیدش زند� به� چوب

د�ر��� ثمین�� و لعل د�ر افشان زینب است

آید�� برون ز پرده� ��� چو� آن� میر�� کاروان

�ع�لوی� شفای سینه ی سوزان زینب است